In Litanie verbindt Naomi Seine haar eigen leven met het werk van Jacques Brel. De solovoorstelling schetst een openhartig en persoonlijk relaas van een jongvolwassene die kampt met angst voor verbinding en verlating. De originele bewerkingen van Brels chansons schetsen zowel vocaal als instrumentaal een indringend portret.
Litanie
Vocalen & Tekst: Naomi Seine
Muzikale productie: Hendrik Behnen
Vertalingen Chansons: Ernst van Altena, Rob Klinkenberg & Peer Wittenbols
Dit nummer werd geschreven door Brel als protestchanson tegen de gruwelijkheden van de oorlog. ‘Wie volgt’ gaat over het trauma van een soldaat die tegen zijn zin wordt verplicht te ‘volgen’. In de artwork heb ik dit samen met kunstenaar Doortje Beemster proberen weer te geven. De angst, het onheilspellende en het volgen.
Met mijn versie van ‘Wie Volgt’ hoop ik een nieuw geluid te geven aan de angst en trauma die je voor een lange tijd bij je kan dragen.
De EP ‘Litanie’ bevat bewerkingen van vijf van Jacques Brel’s chansons. Op de EP staan o.a. bewerkingen van klassiekers als ‘Ne Me Quitte Pas’ en ‘Au Suivant’. Alle bewerkingen hebben een moderne, elektronische sound gekregen. In de chansons hoor je krachtige, maar intieme vocalen. Met vertalingen van Ernst van Altena, Peer Wittenbols en Rob Klinkenberg.
In het artwork van de EP zie je een eenzame gedaante met vijf schaduwen. Deze staan voor de vijf chansons en dus ook vijf verschillende hoedanigheden. Ze staan voor de verlatingsangst, lust, trauma’s, hoop en verdriet.
Een intiem liedje over het missen van een geliefde. Deze chanson schreef Jacques Brel nadat zijn beste vriend en manager ‘Jojo’ was overleden. Een ode aan ‘Jojo’. Na zijn dood vernoemde Brel zijn vliegtuigje naar hem. Hiermee vloog Jacques geregeld naar ‘Hiva Oa’, een frans eilandje in de Stille oceaan.
In het artwork wilde ik de leegte die de tekst met zich meebrengt weergeven. De stilte en het gemis.